Het moment, wanner je "uw"  leerlingen door de eindstreep trekt..! Die ontlading, die blik in hun ogen en hun verwachtingen en onzekerheden naar de volgende fase in hun prille leven, je moet al uit gehard staal zijn vervaardigd om te zeggen dat er niets eens een haar op je lijf, een prikkel in je keel of een stofje in je ogen zit dat moment.

Ik heb jaren, om het zo te stellen, mijn broek versleten in een werkomgeving waarvan ik weinig of geen genoegen kreeg en voldoening had in 't  hetgene ik deed.

Tot ik plots voor een klas stond.

Ik zal 't nooit vergeten...een gezellige namiddag bij een vriendin thuis. Keuvelen over de gepasseerde werkweek, collega's, frustraties, noem maar op...

opeens op de radio, lerarentekort. 

Die moment, had ik nog niet door dat dit het kantelpunt zou zijn in mijn leven, jaren had ik in de privé sector gewerkt, weekends, ploegen, zware metaalnijverheid.

Het bracht ons gesprek op gang, waarom wordt jij geen leerkracht zei ze. Het idee alleen, zorgde bij miij voor vertier, zelfspot en ongeplaatste humor over superlange vakanties, geen werkdruk, overdag werken enz. het bekende, onbekende voor de gewone mens die buiten het onderwijs staat.

Toch bleef de gedachte hangen, waarom niet!?

Zo gezegd zo gedaan, mijn stoute schoenen aangetrokken en naar school, openstaande vacature leerkracht TV/PV Mechica/Elektriciteit 2e en 3e graad en klastitularis voor 7IO en stageverantwoordelijke, Arbeidsmarktfinaliteit en doorstroomfinaliteit.

Een vlot gesprek met de directie, werd als snel als teniet gedaan daar een leerkracht in TADD terug kwam om die functie op te nemen.

Enigszins misnoegd en misbegrepen ging het gewoon verder, tot die dag... 3 dagen voor het begin van 't  nieuwe schooljaar.

Kurt, zou jij het nog zien zitten om te starten? De collega zou toch niet komen...

En ja hoor! Opeens werd ik leerkracht...het heeft mijn ogen geopend, slapeloosheid gebracht, ongekende frustraties en een flinke portie veerkracht...maar tot de de dag van vandaag geen moment spijt dat ik die dag ja heb gezegd!

Da's mijn visie en motivatie!

De moment, dat ze een voet in mijn klas zetten... zijn het mijn kinderen!

Daar wil je enkel het beste voor.