Wie, wat, hoe, wanneer?


Om hierover meer inzichten te verwerven, ben ik in dialoog gegaan met 2 leerlingen. Hoe zij deze periode ervaren hebben, welke zaken ze als negatief hebben ervaren en welke zaken er als positief uit de bus gekomen zijn. Deze 2 zijn de kinderen van mijn vriendin en ik kan stellen dat onze band vrij goed is waardoor dit gesprek kan plaatsvinden in een ongedwongen sfeer.

Geïnterviewden:

 

Bo Van Biervliet, student grafische wetenschappen, 22 jr.

Ben Van Biervliet, student Logistiek, 25 jr.

 

Om tot een gesprek te komen was een simplele vraag voldoende:

"Hoe hebben jullie de covid-periode ervaren?"

Dit informele gesprek vraagt een beetje interpretatie en inschatting van de voorgeschiedennis van deze jongeren.

Daar het hier gaat over broer en zus en  de relatie tov elkaar, dient dit in gesprek in dit perspectief te worden bekeken.

 

Toen de covid-periode uitbrak, kwam er al heel snel een isolatieperiode.

De relatie tussen beiden was niet echt super, behalve de familieband was er weinig dialoog en interactie tussen beiden. De schoolse contacten werden beperkt tot sms, whatsapp, FB enz. en de fysieke contacten werden beperkt door de overheid.

Wanneer men vraagt, wat miste je het meest gedurende deze periode? kwam een uniform antwoord "mijn vrienden en vriendinnen".

Deze kinderen werden nog eens extra belast met het feit dat de leerkachten online gingen werken om hun doelstellingen te behalen.

Infrastructuur, privacy en rust was ver te zoeken binnen de gezinswoning. Iedereen werkte van thuisuit en regelmaat was totaal afwezig.

De routine van ontbijten, wassen en naar school was verbroken en de gevolgen waren,uitslapen en digitale lessen skippen.

Geen internetverbinding, geen PC, smartschool was overbelast enz. uitvluchten waren voor het kiezen om niet te moeten deelnemen aan de digitale lessen.

Het gevolg van de grote afwezigheden tijdens de on-lne lessen waren taken, taken en nog eens taken.

Om toch aan de sociale noden tegemoet te komen waren ze nu echt aangewezen op elkaar! Dit verliep echter niet altijd zoals het hoort en zonder slag of stoot...geen van beiden raakten hierbij gewond, gelukkig! 😊 

Toch kunnen we stellen, dat ondanks de zware periode het vertrouwen, de communicatie  onderling en de banden sterk zijn gegroeid! Hetgeen een positieve zaak is.

De kinderen zoals ik ze nu zelf ervaar, zijn zeer respectvol naar elkaar toe, erkennen elkaars gebreken en sturen elkaar bij wanneer nodig. 

Doch werd de interactie tussen leerlingen, vrienden en vriendinnen enerzijds gemist, evenals de interactie tussen leerkracht en leerling was afwezig!

De mentale last en ware skillset of gebrek aan,zal echter blijken op termijn.



Maak jouw eigen website met JouwWeb